nie wytrzymałam: u mnie też zdjęcia kwiatów....

No bo jak można się powstrzymać, gdy w końcu wszystko kwitnie, nabiera koloru i uśmiecha się do słoneczka???
No nie można i już!

Najbardziej cieszy mnie śliwa Pissardi (Prunus cerasifera 'Pissardi'), która właśnie cudnie kwitnie i polecam ją każdemu, bo jest wytrzymała, ma cudne różowe kwiatki a liście są ciemnoborowe, wiec jest ozdobą cały sezon:

Ma ciekawy, kielichowaty pokrój i dobrze komponuje się z innymi kolorami w ogrodzie:

U mnie w towarzystwie forsycji drobnej i sosny żółtej.

Oczywiście zakwitły  też czereśnie:

Jeśli nic się nie wydarzy, to będzie wyjątkowo "czereśniowy" sezon♥

W tym roku zakwitła tez po raz pierwszy brzoskwinka- u nas jest troszkę zimno dla niej, ale może coś się uchowa:

( przy okazji, żeby nie było tylko o roślinkach : w tle nasz domek, można zobaczyć jaki malutki był pierwotnie- aktualnie mieszkamy w tej dobudowanej części i zbieramy kasę na remont starej- docelowo będą stanowić jedną całość.
A tak się to prezentuje -prezentowało zimą- z drugiej strony:)

Dobra , wracamy do kwiatków:
moje ulubione sasanki też już zakwitły:

A w doniczkach posadziłam jednoroczne:

 

Chyba wystarczy!

 

Coś ten długi weekend niezbyt ciepły się kroi...

 

Życzę Wam wszystkim miłego wypoczynku!

całuski

J.



wygrane candy i najpiękniejszy komplement

Dzisiaj się chwalę, bo udało mi się ostatnio wygrać piękne Candy u Kasi z Różności dla przyjemności:

Jest to zestaw dla Małej Dziewczynki w postaci okładki na książeczkę zdrowia, woreczka na pieluszki, trzymadełka do smoka i ślicznej maskotki. W paczuszce znalazłam tez kasetę z Teletubisiami.
Kasieńko- bardzo, baaaardzo Ci dziękuję♥♥♥.

Muszę wam też pokazać coś, co mnie zachwyciło- taki prosty pomysł, a jaki piękny- koperta została przez Kasię po prostu uszyta:

Prawda, że świetny!

No i oczywiście muszę szybciutko wyjaśnić, że ja nie znajduję się w posiadaniu Małej Dziewczynki, nie spodziewam się też takowej ;-))).
Za to mam na oku piękne wybrzuszenie, które wkrótce Małą Dziewczynka się stanie i to z myślą o nim stanęłam w szranki zabawy. I jak widać udało się!


Druga sprawa- komplementy.
Jak wiemy są różne i nie zawsze wiadomo, co się komu spodoba...
Ja usłyszałam ostatnio najpiękniejeszy z pięknych:

Macie starą podłogę? - zapytał się kolega po wejściu do wiatrołapu....
Miód na moje serce!!
Oczywiście podłoga jest nówka ( ledwie roczna) ale wygląda jakby była tu od lat... pamiętacie jak z nią walczyłam?
A teraz ma taki wygląd jaki chciałabym utrwalić na zawsze. Dopiero teraz wiec pomaluję ją lakierem!
Wiem, że jestem nienormalna....wiem....mój bzik vintage-owy trwa, wiec po prostu muszę...

A w  tę sobotę urządzamy u nas kolejne sprzątanie świata , wiec trzymajcie kciuki za pogodę i frekwencję mieszkańców.

całuski serdeczne

J.

abażur szydełkowy po raz trzeci

powstał na zamówienie Pani Ewy, miał być większy niż dotychczasowe, wzór taki jak ten TU.

Zrobiłam go wiec z podwójnego kordonka a do usztywnienia wykorzystałam największą misę, jaką miałam...
Zdjęcie robione na szybko przed pakowaniem, wiec nie jest najlepsze:

Mam nadzieję, że będzie pasować...

Tak to jest z zamawianymi rzeczami...zawsze jest obawa, że się nie trafi w oczekiwania, choć wszystko staramy się opisywać w mailach.... i tak rzeczywistość jest zawsze troszkę inna niż zdjęcia...wyobrażenia...

Mnie to w każdym razie zawsze stresuje...

na szczęście pogoda już tego nie robi♥ ( nawet  sobie ramiona  lekko przysmażyłam pracując przy roślinkach....).

Miłego tygodnia wszystkim życzę

♥♥♥

y.

zaczęło się od lampy....

Gdy tylko ją zobaczyłam, wiedziałam, że musi być moja...

i wiedziałam też, ze przyszła pora na mały lifting biurka i jego okolic. Oczywiście w stylu vintage...

Tak moje biurko wyglądało przed :




a tak, gdy pojawiła się na nim lampa...

zdjęcia są nie najlepszej jakości, bo mój aparacik nie potrafi zniwelować kontrastu oświetlenia  a jak wszyscy zauważyliśmy- w końcu jest słoneczko i zdjęcia w stronę okna są jakie są.... trudno. Mam nadzieję, że klimat zmian zostanie zauważony;-)).

Przede wszystkim na oknie ustawiłam stare skrzynki, a małą metalową ( pierwotnie szarą) pomalowałam na turkusowo- miętowy.

Do poziomicy dołączył stary hebel a do kompletu barwnego ustawiłam  stare butelki w tym cudnym, wodnym kolorze:

puszki na pierdółki biurkowe dostały nowe kubraczki ( zrobiłam je na szydełku):

i na koniec machnęłam jeszcze na ten sam kolor co skrzynkę- puszki, w których trzymam różności do biżutków:

Trudno mi było zrobić zdjęcie z oddalenia bo im dalsza perspektywa tym  bardziej jarzyło się okno- to jest maks- na którym coś jeszcze widać:

Krzesło oczywiście też musiało być stare, choć powiem szczerze, nie wiem, czy tu zostanie, bo jednak te obrotowe są wygodniejsze i praktyczniejsze.... może uda mi się dorwać gdzieś jakiegoś obrotowego staruszka?

No i to tyle moich metamorfoz- powiem Wam szczerze, że ten vintage mnie opanował doszczętnie- muszę się bardzo pilnować, żeby nie zrobić z domku śmietnika :-))

całuski słoneczne

ystin

♥

szybciutko mały dowcip, bez zdjęć

Własnie wróciłam z zebrania naszego lokalnego stowarzyszenia, trochę się pośmialismy , pogadalismy,  poustalalismy,
fajnie było!
I przypomniał mi się stareńki dowcip:

Znacie trzy zboczenia partyjne?



1. wciąganie na członka
2. członek z ramienia
3. członek wysuwajacy się na czoło....


sorki, nie mogłam się powstrzymać...

całuski wieczorne

ystin

♥

PS. chyba dobrze, że bez zdjęć....

o kurzu...czyli porcja moich mądrości ludowych ;-))

Temat powinien już być nieaktualny, bo czas generalnego sprzątania miał był dawno minąć... ale cóż... pogoda choroby itd. sprawiły, że wszystko jeszcze przede mną...
A muszę Wam powiedzieć, że jestem beznadziejnie leniwa , jeśli chodzi o sprzątanie.... nie lubię i już.... a  wycieranie kurzu to moja pięta Achillesowa....
Ale jest płomyczek nadziei i właśnie o nim chciałabym Wam napisać. Może wyważam otwarte drzwi, może już o tym wiecie, ale co tam- dla mnie to jest objawienie ostatnich tygodni i muszę się podzielić.
Otóż całe życie wycierałam kurze w sposób tradycyjny- sucha szmatka, trzepanie tejże i dalej wycieranie.
Potem próbowałam  najpierw na sucho, potem na mokro.... potem zaczęłam używać środków w sprayu  tzw. antistatic....
I NIC!!! zawsze po ok. dwu dniach można było na parapetach ( ciemne) pisać.....
Aż w końcu odkryłam to: ( bez żadnego interesu reklamuję...)

nie sama oczywiście, bo nigdy by mi do łba nie przyszło używać olejku na kurz.... a jednak!!!
Uwierzcie mi, że odkąd zaczęłam go stosować wycieram kurze raz na tydzień!!!
i naprawdę nie musi to być olejek z górnej półki, ten z obrazka się doskonale sprawdza. Jadę nim po wszystkim, łącznie z telewizorem i elementami metalowymi ( w końcu najlepsza do czyszczenia elementów chromowanych jest oliwka dziecięca...) i mam spokój, a wszystko błyszczy się jak asfalt po deszczu. No po prostu cudo!!!

A Wy , jak walczycie z tym cholerstwem? stosujecie olejek? czy tradycja? a może u Was się nie kurzy?????

całuski dla wszystkich

ystin

♥

Dzieła Ewy

Muszę się pochwalić, co zrobiła dla mnie Ewunia z Zakątka Dzieciątek- piękne Zaproszenia, Podziękowania i karteczki na stół ( wizytówki) w związku z I-szą Komunią Rafcia.
Kolorem przewodnim, jak widać,  jest zieleń:

Ewuniu, dziękuję bardzo!!!

Aż nie mogę uwierzyć, że to już za miesiąc... mam tylko nadzieję, że śniegu nie będzie....

Pozdrawiam serdecznie

ystin

♥

Garażowo- piwniczne skarby (śmieci....)

Już w domku, po jak zwykle wyczerpującym wyjeździe świątecznym ( łącznie ok. 1200 km w  4 dni...).
Było oczywiście miło spotkać się z rodzinką i znajomymi, a w tym roku jeszcze, gnana moją niedawno rozkwitłą miłością do stylu vintage, pogrzebałam w tatowym garażu i bratowej piwnicy...
no i wygrzebałam przedmioty, które dla wielu są śmieciami, dla mnie natomiast są  budzącymi zachwyt skarbami...

Miłośniczki słodkiego shabby chic i pastelowo- białych wnętrz proszone są o zamknięcie oczu ;-)).

Na pierwszy ogień nich idzie stary ( około wojenny) minutnik z tatowego garażu- w pełni sprawne urządzenie, oznajmiające upłynięcie 30 min delikatnym dzwonieniem:

Powiesiłam go w holu i śmiejemy się z mężem, że będziemy niektórym gościom odliczać czas pobytu...

Udało mi też wypatrzeć w piwnicy mojej bratowej ( pozdrowienia, Hanuś- Adelajdo, proszę przekaż mamie :-))) słój; ogromny, stary, apteczny chyba:

Jak widać natychmiast odegrał rolę dzbanka...

W tejże samej piwnicy natrafiłam na piękny stary futerał do aparatu lub kamery- niestety pusty....:

Zawisł w wiatrołapie , wzbogacając kolekcję:

W tatowym garażu wyszperałam też starą poziomicę ( tzw. waserwagę), która na razie stanęła na parapecie ( trzyma poziom!!!), ale chyba zmieni miejsce:

A na koniec już maluteńka zagadka, bez nagród, od tak, dla satysfakcji.

Znalazłam takie coś:

Pytanie oczywiście jest z gatunku: CO TO JEST?

Dla ułatwienia dodam, że to jest tylko część, i normalnie występuje w parze...

u mnie ustawiło się w kibelku na boazerii:

Mam jeszcze kilka takich skarbów, w tym jeden naprawdę duży ( dzięki Moniś raz jeszcze), ale muszą poczekać, bo ich prezentacja wymaga oprawy....

Obiecałam sobie, że już nic nie będę pisać/mówić o tym co za oknem, wiec tylko serdecznie Was wszystkich pozdrawiam życząc spokojnego poświątecznego tygodnia

całuski

♥♥♥

j.